Niepełnosprawna dziewczyna, która zmaga się z problemem braku partnera na bal maturalny, czeka niesamowita niespodzianka, gdy jej ojciec postanawia zabrać ją na bal. Wyznanie, które otrzymuje następnego dnia za swoją niezachwianą miłość, zmienia ich życie w sposób, jakiego nigdy nie mogli sobie wyobrazić. „Molly, spójrz! Twój tata tu jest!” — szepnął ktoś na pogrzebie 17-letniej dziewczyny, która opłakiwała swoją matkę Daisy przy trumnie. Danny, ojciec Molly, był rozwiedziony z Daisy już od dziesięciu lat. Przez te wszystkie lata Molly słyszała o swoim ojcu tylko negatywne rzeczy — plotki, że jest „pijakiem” i wiele innych.
Pomimo tych historii Molly nie czuła urazy do ojca, chociaż często tęskniła za ich relacją. Nie podejrzewała, że jej życie wkrótce radykalnie się zmieni po śmierci matki. „Cześć, kochanie!” — przywitał ją ciepło Danny, obejmując ją, zanim położył wieniec na trumnie swojej byłej żony. „Proszę pana, czy to pańska ciężarówka? Blokuje parking. Czy mógłby ją pan stąd zabrać?” – zapytał gość Danny’ego, który z zawodu był kierowcą ciężarówki. Danny odpowiedział radośnie: „Tak, to moja ciężarówka. Proszę chwilę poczekać, właśnie poznałem moją córkę. Dziękuję!”. Radość Danny’ego z ponownego spotkania z Molly była oczywista. Przez wiele lat jego jedynym kontaktem z nią były alimenty. Daisy nigdy nie pozwalała mu jej odwiedzać, obawiając się, że będzie miał na nią zły wpływ. Kiedy pogrzeb się skończył, Danny spakował rzeczy Molly i poinformował ją, że przeprowadzi się do niego. „Ale dlaczego, tato? Nie mogę opuścić tego domu. Mieszkałam tu z mamą i to miejsce jest pełne wspomnień” – zaprotestowała Molly.
Jednak Danny był nieugięty. Nie mógł zostawić córki samej, zwłaszcza biorąc pod uwagę jej problemy z poruszaniem się. Molly często potrzebowała wózka inwalidzkiego, a czasami korzystała z kul z powodu choroby lewej nogi, która rozwinęła się u niej w wieku sześciu lat. Kilka dni później Molly wprowadziła się do skromnego domu Danny’ego. Chociaż był mały i zagracony, dawał jej poczucie miłości i przynależności. Danny niestrudzenie pracował, aby czuła się jak w domu — zwolnił swoją sypialnię, aby miała wygodne miejsce, kupił jej nowe, miękkie łóżko, a nawet nauczył się zaplatać włosy, przeglądając lekcje online. Jednak coś niepokoiło Molly: częste nocne wyjścia jej ojca.
Nie wiedząc, dokąd się udawał, przypuszczała, że oddawał się kulturze pubowej, o której często wspominała jej matka. Pewnego dnia Molly wróciła ze szkoły do domu we łzach. Zauważyła, że drzwi są zamknięte, a za doniczką z kwiatami ukryta jest notatka od Danny’ego. „Klucze są pod doniczką. Niedługo wrócę. Do zobaczenia! — Tata”.
Rozczarowana Molly przypomniała sobie słowa matki o „dziwnych nawykach” Danny’ego i domyśliła się, że pije. Później tej nocy płakała, aż zasnęła, narzekając na swoje trudności. „Gdybym była normalna, nie byłabym zbędna” – szlochała. „Znalazłabym sobie partnera na bal maturalny”. Łzy Molly złamały serce Danny’emu, kiedy wrócił do domu.
Dowiedziawszy się o jej problemach z balem maturalnym, podjął decyzję, która zmieniła wszystko. W dniu balu Molly była oszołomiona, gdy Danny przyjechał z piękną suknią dla niej i planem towarzyszenia jej jako jej partner. Para przybyła na bal w wielkim stylu, Danny podjechał swoją ciężarówką.
Pomógł Molly wysiąść i wyjechał jej wózkiem inwalidzkim po czerwonym dywanie, przyciągając uwagę wszystkich obecnych.
Kiedy muzyka wypełniła salę, Danny wyciągnął Molly na parkiet, podniósł ją i zakręcił w rytm muzyki. Śmiech Molly wypełnił salę, gdy na chwilę zapomniała o swoich trudnościach, ogarnięta miłością i siłą ojca.
„Mój tata jest moim prawdziwym superbohaterem” – powiedziała z dumą Molly swoim przyjaciołom po tańcach. Molly nie wiedziała, że późne wyjścia jej ojca były związane z drugą pracą jako opiekun w domu spokojnej starości.
Danny przez lata oszczędzał pieniądze na operację, która mogłaby pomóc Molly znów chodzić. Jego ciężka praca opłaciła się, gdy następnego dnia po balu maturalnym otrzymał nieoczekiwany prezent.
W skrzynce pocztowej Danny znalazł paczkę z napisem „Ojciec Roku”, w której znajdował się czek na 10 000 dolarów. „Drogi Danny, mamy nadzieję, że pomoże to poprawić jakość życia Twojej córki. Najlepsze życzenia, Twoi przyjaciele z balu maturalnego”. Dzięki swoim oszczędnościom i hojnemu prezentowi Danny zorganizował operację Molly. Operacja zakończyła się sukcesem i Molly stopniowo odzyskała zdolność chodzenia.
Podczas gdy Molly przygotowywała się do wyjazdu na stypendium do college’u, Danny cenił sobie czas, który im pozostał, ucząc ją umiejętności życiowych, takich jak gotowanie, jazda na rowerze i taniec. Chciał, aby zaakceptowała swoje życie, nie oglądając się za siebie na swoje trudności. Dzięki niezachwianej miłości i oddaniu Danny’ego zarówno on, jak i Molly przeszli transformującą podróż, udowadniając siłę rodzicielskiej miłości, która jest w stanie pokonać największe życiowe wyzwania.
