Nasza 22. rocznica ślubu miała być nocą świętowania, ale przypadkowa uwaga mojej szwagierki zmieniła ją w koszmar. Prawda o zdradzie mojego męża wyszła na jaw i zaniemówiłam, gdy dowiedziałam się, z kim zdradzał.
Jestem żoną mojego męża, Leo, od 22 lat i nigdy nie sądziłam, że po tak długiej znajomości przyłapię go na zdradzie. Myślałam, że jest idealnym mężem, dopóki tak nie było.
Leo i ja zawsze byliśmy nierozłączni, od czasów liceum. Byliśmy jak jedna z tych par, które można zobaczyć w romantycznych filmach. Wiesz, tych, na które wszyscy patrzą i mówią: „Oni są sobie przeznaczeni”.
I szczerze mówiąc, przez długi czas też w to wierzyłam.
W liceum Leo był tym dziwnym, słodkim chłopakiem, który zawsze znajdował sposób, by mnie rozśmieszyć, nawet gdy było mi ciężko. Zostawiał słodkie notatki w mojej szafce, zaskakiwał mnie moimi ulubionymi przekąskami i upewniał się, że czuję się najważniejszą osobą w jego świecie.
Po ukończeniu liceum poszliśmy na różne uczelnie. On został w okolicy, a ja pojechałam kilka godzin dalej i bałam się, że odległość nas zmieni. Ale tak się nie stało. Udało nam się.
Na zmianę jeździliśmy do siebie w weekendy i te spotkania były dla nas wszystkim.
Pamiętam jedną szczególną rozmowę z moją najlepszą przyjaciółką ze studiów, Quinn. Rozmawiałyśmy, a ona nie mogła przestać mówić o tym, jakie mam szczęście, że mam Leo.
„Emma, poważnie, on jest dozorcą” — powiedziała. „Nigdy nie widziałam faceta, który dbałby o kogoś tak, jak on dba o ciebie. Jesteście dla siebie stworzeni!”
Uśmiechnęłam się, czując się trochę niepewnie. „Też tak myślę. Sprawia, że czuję się przy nim jak w domu, wiesz? Jakby był tym, z którym powinnam być.
„Lepiej się go trzymaj — uśmiechnęła się. „Takich facetów nie spotyka się codziennie”.
I trzymałam się go. Robiłam wszystko, co w mojej mocy, by podtrzymać iskrę w naszym związku, podobnie jak on.
Po czterech latach długiej rozłąki zdaliśmy sobie sprawę, że nadszedł czas na małżeństwo. Przedstawiliśmy się nawzajem naszym rodzinom i wszystko okazało się idealne. Moi rodzice go uwielbiali, a jego rodzice uważali, że nie mógł znaleźć lepszej dziewczyny niż ja.
Kilka miesięcy później wzięliśmy ślub podczas kameralnej ceremonii. Zaprosiliśmy najbliższych przyjaciół i członków rodziny, ponieważ nie chcieliśmy organizować wielkiego przyjęcia.
Doskonale pamiętam Quinn stojącą obok mnie jako druhna i siostrę Leo, Margaret, która bardzo mnie wspierała i traktowała tak, jakbym była już członkiem rodziny.
Dzień był idealny, aż do bajecznego zachodu słońca i pełnych łez oczu Leo, gdy wypowiadaliśmy przysięgę. Myślałam, że to początek wieczności.
Nie wiedziałam jednak, że to „na zawsze”, które sobie wyobrażałam, wkrótce się rozpadnie.
Po ślubie Leo i ja zaczęliśmy razem mieszkać. Dwa lata później urodziła nam się pierwsza córka, Sophie. Była dla nas wszystkim.
Pięć lat później urodziła się nasza druga córka, Ella, która powiększyła naszą małą rodzinę. Życie wydawało się idealne i byłam pewna, że znalazłam mężczyznę, z którym spędzę resztę życia.
Od naszego ślubu minęły już 22 lata. Sophie ma 20 lat i studiuje, a Ella ma 17 lat i jest w ostatniej klasie liceum.
Są bystrymi, dobrodusznymi dziewczynami i nie mogłabym być bardziej dumna z rodziny, którą stworzyliśmy razem z Leo.
Przez długi czas czułam, że mam wszystko. Uwielbiającego męża, dwie wspaniałe córki i życie pełne miłości. Nie zamieniłabym tego za żaden inny świat.
Ale to wszystko zmieniło się w naszą 22. rocznicę ślubu.
Leo i ja zaplanowaliśmy uroczystość w naszym domu. Zaprosiliśmy bliską rodzinę i przyjaciół i miał to być jeden z tych ciepłych, przyjemnych wieczorów, kiedy wszyscy będą wspominać stare czasy i wznosić toasty za nasze długoletnie małżeństwo.
Byłam podekscytowana wyobrażając sobie ten cudowny wieczór na naszym pięknie udekorowanym podwórku. Tort był gotowy, a my zorganizowaliśmy idealną przestrzeń dla naszych gości.
Margaret, moja szwagierka, przybyła wcześnie, aby pomóc w przygotowaniach. Zawsze była słodka i pomocna, a przez lata zbliżyłyśmy się do siebie.
Zaczęliśmy rozmawiać o pracy, gdy ustawialiśmy stoły i krzesła. Opowiadałem jej o swojej pracy i o tym, jak bardzo była ostatnio stresująca, a ona opowiadała mi o swoim sklepie jubilerskim.
I wtedy rozmowa przybrała obrót, którego się nie spodziewałam.
„Meg, nie podobały ci się kolczyki?” — zapytała nonszalancko.
„Kolczyki?” — powtórzyłam, marszcząc brwi. „Jakie kolczyki?”
„Och…”, powiedziała, wyglądając na zakłopotaną. „Leo spędził dwie godziny wybierając je w moim sklepie dwa tygodnie temu! Chciał, żeby szmaragdy pasowały do twoich oczu. Myślałam, że założysz je dzisiaj!”.
O jakich kolczykach ona mówi, pomyślałam.
Byłam zdezorientowana, ponieważ Leo dał mi dziś rano masażer do szyi. Nigdy nie miałam kolczyków i byliśmy już za starzy na niespodzianki. Od razu wiedziałam, że coś jest nie tak, ale zachowałam neutralny wyraz twarzy.
„Hmmm…” zaczęłam, »Wygląda na to, że zepsułaś mu niespodziankę«.
„O nie!” sapnęła przerażona Margaret. „Proszę, nie mów mu, że o tym wspomniałam! Będzie na mnie zły!”
Uśmiechnąłem się wymuszenie. „Nie powiem mu, Margaret. Nie martw się.
Nadal układałam swoje rzeczy, starając się zachować spokój, ale ziarno podejrzeń zostało już zasiane. Wiedziałam, że kolczyki, które kupił Leo, nie były dla mnie.
Później, gdy poszłam na górę, by się spakować, nie mogłam przestać myśleć o tym, dla kogo przeznaczone były kolczyki. Na szczęście na odpowiedź nie trzeba było długo czekać.
Gdy goście zaczęli przybywać, weszła moja najlepsza przyjaciółka Quinn. Już miałam ją przytulić, gdy mój wzrok padł na jej kolczyki.
Szmaragdowe kolczyki.
Niemożliwe, pomyślałam. To nie może się dziać naprawdę.
Następnie skierowałam się do Margaret.
„Ma na sobie szmaragdowe kolczyki… — powiedziałam, wskazując na Quinn. „Czy to te, które kupił Leo?
Margaret przez chwilę wpatrywała się w Quinn, zanim jej oczy rozszerzyły się.
„To te. Ale to oznacza…
„Tak — powiedziałem. „Twój młodszy brat jest łotrem.
Nie mogłam uwierzyć w słowa, które właśnie wypowiedziałam. Leo? Oszust? Zawsze myślałam, że te dwa słowa to kompletne przeciwieństwa, ale chyba się myliłam.
A Quinn? Jak śmiała mi to zrobić?
Miałam złamane serce, ale chodziło o coś więcej. Upokorzenie. Czułam, jak moje policzki płoną ze złości i zażenowania na myśl o tym, że mój mąż ma romans z moją najlepszą przyjaciółką. Wiedziałam, że nie mogę pozwolić, by uszło im to na sucho.
Wtedy wpadłam na pewien plan.
Zobaczyłam Quinn zmierzającą w naszą stronę, by mi pogratulować, więc uśmiechnęłam się i pomachałam do niej.
„Gratulacje, Meg! 22 lata, to niesamowite!” — powiedziała, jej głos był przyjemny, a oczy pełne poczucia winy.
„Dziękuję, kochanie! A te kolczyki… O mój Boże, są niesamowite!” odpowiedziałem z udawanym podziwem w głosie.
Wyglądała niezręcznie, przestawiając się z nogi na nogę.
„Och… dzięki… ja…”
Pochyliłem się w jej stronę, wciąż się uśmiechając.
„Jesteś taka skromna! Leo i ja łamaliśmy sobie głowy, próbując wymyślić, co kupić ci na urodziny!
Jej twarz zarumieniła się i odwróciła wzrok.
„Moje urodziny? Tak… — zaczęła dobierać słowa. „Muszę odebrać telefon. Zaraz wracam.
Poczułam falę gniewu przepływającą przez moje ciało, gdy pospieszyła za róg, udając, że rozmawia przez telefon. Nie mogłam uwierzyć, że moja najlepsza przyjaciółka, osoba, której ufałam najbardziej, mogła mnie tak zdradzić.
Następnie skierowałam się prosto do Leo. Rozmawiał ze swoimi przyjaciółmi, kiedy do niego podeszłam.
„Hej, kochanie — powiedziałam wesoło. „Muszę z tobą o czymś porozmawiać”.
„Zaraz wracam, chłopaki — powiedział do swoich przyjaciół, po czym zwrócił się do mnie.
„Co się stało, kochanie?” — zapytał, nieświadomy tego, jak szybko jego świat zostanie wywrócony do góry nogami.
„Twoja siostra powiedziała mi o szmaragdowych kolczykach — uśmiechnęłam się. „Nie mogę się doczekać, aż je założę!
Twarz Leo zbladła, a jego uśmiech nagle przygasł.
„Kolczyki?” — mamrotał. „Tak, właśnie miałam je założyć.
„Dlaczego nie dasz mi ich teraz? Myślę, że idealnie pasowałyby do mojej sukienki!
„Pomyślałem, że może zrobię ci niespodziankę później — skłamał.
Widziałam kropelki potu spływające po jego skroniach. Był zszokowany, podobnie jak ja.
„Dobrze — przytaknęłam. „W takim razie poczekam na niespodziankę.
W miarę upływu wieczoru ludzie zaczęli się rozluźniać i zdałem sobie sprawę, że nadszedł czas na wielkie otwarcie. Wziąłem mikrofon, mając nadzieję, że wszystko pójdzie zgodnie z planem.
„Chcę tylko podziękować wszystkim, którzy zebrali się tutaj, aby świętować z nami ten wyjątkowy dzień” — zacząłem, okrążając tłum swoim spojrzeniem. „To były 22 cudowne lata i nie mogłabym być szczęśliwsza, mogąc dzielić je z wami wszystkimi.
Spojrzałam na Leo i Quinna, którzy stali za mną, wyglądając nieco niezręcznie.
„Ale wiesz, życie jest pełne niespodzianek — kontynuowałam.
„Gdyby ktoś mi powiedział, że na 22. rocznicę ślubu mój mąż podaruje mi masażer karku, to bym uwierzyła. Ale nie, gdyby tego samego dnia podarował mojej najlepszej przyjaciółce parę szmaragdowych kolczyków”.
W pokoju zapadła martwa cisza.
„Czy wiesz, jak to się nazywa? — kontynuowałam, patrząc prosto w twarz Leo. „K-H-E-A-T-I-N-G. Zdrada!”
W tym momencie wszyscy odwrócili się, by spojrzeć na Leo i Quinna. Leo zbladł, a Quinn wyglądała, jakby chciała po prostu zniknąć.
„Jak mogłeś, Leo?” — krzyknął jeden z jego najlepszych przyjaciół.
„Nie mogłeś znaleźć nikogo poza mężem swojej najlepszej przyjaciółki?” — wykrzyknęła jedna z kobiet.
„Jakie to okropne!” — powiedział inny gość.
Po tych słowach odłożyłam mikrofon na stół, uśmiechnęłam się i wyszłam. Dwa dni później wysłałam mu papiery rozwodowe, a on nadal błagał o przebaczenie.
Wiem, że nadchodząca droga będzie trudna, ale przynajmniej pozbyłam się mężczyzny, który nie zastanawiał się dwa razy, zanim zdradził mnie z moją najlepszą przyjaciółką. Cieszę się, że nie ma ich już w moim życiu.
Co byś zrobił na moim miejscu?
